ΠΟΙΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ «ΞΕΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ» ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ;

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ  ΤΗΣ  ΑΝΤΙΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗΣ  ΚΙΝΗΣΗΣ

Η Αντιεθνικιστική Κίνηση προωθεί άρθρα αντιεθνικιστικών δυνάμεων της Κύπρου . Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας δημοσιεύεται τμήμα ενός άρθρου της κυρίας Κορίνας Τριμιλινιώτη μέλους της Κυπριακής Πλατφόρμας «Λύση, Επανένωση,Τώρα» 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Γνωστοποίηση: Όλα τα ενυπόγραφα άρθρα αποδίδουν τις απόψεις των συγγραφέων. 

ΠΟΙΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ «ΞΕΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ» ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ;

                 

Άρθρο της κυρίας Κορίνας Τριμικλινιώτη 

Μέλους της Κυπριακής Πλατφότμας «Λύση, Επανένωση, Τώρα»

Το εσωτερικό σκηνικό: Η συντήρηση του ‘ΝΑΙ’ και του ΌΧΙ΄

Ενώ η αντιπαράθεση που ξεκίνησε με τη δήλωση του Τάσσου Παπαδόπουλου για παράνομο χρηματισμό από τα Η.Ε. συνεχίζεται, παρατηρώ και μια αυξητική τάση στις δηλώσεις που θέλουν όλη τη διεθνή κοινότητα να συνωμοτεί εναντίον μας για να μας επιβάλει το Σχέδιο Αννάν.

Κανένας από τους υποστηριχτές της θεωρίας της συνομωσίας δεν έχει μέχρι τώρα στηρίξει την τοποθέτηση του με επιχειρήματα που να αποδεικνύουν ότι τα συμφέροντα των «ξένων» εξυπηρετούνται από το ΝΑΙ και δεν εξυπηρετούνται από το ΟΧΙ, ούτε και μπορεί να υποδείξει ποιο είναι ακριβώς το πλήγμα που έχουμε επιφέρει στους «Αγγλοαμερικάνους» και ποια σχέδια τους αναχαιτίσαμε με το βροντερό μας ΟΧΙ.

Η θεωρία της συνωμοσίας κυκλοφόρησε με τόση μανία προ και μετά του δημοψηφίσματος, που δημιουργούνται απορίες κατά πόσον οι αρχιτέκτονες της στόχευαν όντως στο να προστατεύσουν το λαό από ένα  πραγματικό κίνδυνο ή στο να μετατοπίσουν την προσοχή του από το περιεχόμενο του ιδίου του σχεδίου Αννάν, που με αυτό τον τρόπο δαιμονοποιούσαν.

Πιστεύω ότι αν διεξαχθεί έρευνα για το πόσοι Ελληνοκύπριοι διάβασαν το σχέδιο Αννάν και ψήφισαν βάσει του περιεχομένου του, και όχι με βάση τις προεδρικές ή κομματικές υποδείξεις, τα αποτελέσματα θα είναι θλιβερά για τους δημοκρατικούς θεσμούς.

Εν κατακλείδι, ενώ έχουμε στο τσεπάκι αποδεδειγμένο το χρηματισμό ορισμένων από ξένους («αφού το είπε και ο Πρόεδρος») έστω και αν δεν υπάρχουν αποδείξεις, αδυνατούμε να εντοπίσουμε το πραγματικό κίνητρο και τα συμφέροντα για τα οποία Αμερικάνοι και Η.Ε. αποφάσισαν να αποχωριστούν τα εκατομμύρια τους και να τα επενδύσουν στις ΜΚΟ στην Κύπρο.

Χάριν τάξης οφείλω να αναφέρω ότι η έκθεση που η UNOPS έδωσε στη δημοσιότητα καθιστά σαφές ότι οι μόνες χρηματοδοτήσεις που δόθηκαν σε σχέση με το δημοψήφισμα αφορούσαν τη  μετάφραση και επεξήγηση του σχεδίου Αννάν, κάτι που όφειλε η ίδια η κυβέρνηση να πράξει για τη σωστή ενημέρωση των ψηφοφόρων.

Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ούτε την ακρίβεια ούτε την αντικειμενικότητα του περιεχομένου των εκδόσεων που κυκλοφόρησαν, που στόχο είχαν την πληροφόρηση και δεν περιείχαν  κανένα στοιχείο προπαγάνδας.

Αντίθετα, έντονη προπαγάνδα εναντίον του Σχεδίου Αννάν περιείχετο τόσο στο προεδρικό διάγγελμα όσο και σε πολλά έντυπα που κυκλοφορούσαν στους δρόμους και ως ένθετα εφημερίδων κατά τις εβδομάδες που προηγήθηκαν του δημοψηφίσματος, αλλά και τις ζωντανές παρεμβάσεις στα ΜΜΕ κομματικών αρχηγών κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων.

Επομένως δεν μπορούμε να προφασιζόμαστε ότι «έπρεπε να αφεθεί μόνος του ο Κυπριακός λαός να αποφασίσει ανεπηρέαστα» διότι για τον επηρεασμό του είχαν ήδη φροντίσει άλλοι.

Ο  αντι-ιμπεριαλισμός και τα ξένα συμφέροντα

Παραβλέποντας το γεγονός ότι η γραμμή πλεύσης της πολιτικής ηγεσίας εδώ και  30 χρόνια ήταν η «διεθνοποίηση» του Κυπριακού με την εμπλοκή των  ΗΠΑ, Βρεττανίας, ΕΕ και ΟΗΕ, η οποία σε συνδυασμό με την ένταξη μας στην ΕΕ θα επέφερε ένα νέο διακανονισμό στο Κυπριακό, ξαφνικά αποφανθήκαμε ότι υπάρχει συνωμοσία εναντίον μας και υπέρ της Τουρκίας.

Πλην όμως η Τουρκία στην πράξη έτυχε «εξιλέωσης» από τη διεθνή κοινότητα με την Ε/Κ απόρριψη του σχεδίου λύσης και όχι με την αποδοχή του.

 Η Ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας βρίσκεται αναμφίβολα στο κέντρο των ανακατατάξεων στην περιοχή τις οποίες επιδιώκουν οι ΗΠΑ, αφού αυτή θα ανοίξει το δρόμο στη συνεργασία Ελλάδας – Τουρκίας σε τοπικό επίπεδο αλλά και θα επηρεάσει θετικά (προς τις ΗΠΑ) τους συσχετισμούς ΗΠΑ  – ΕΕ, αφού θα διευκολύνει τον έλεγχο της ροής του πετρελαίου από τη Μ Ανατολή αλλά και τον στρατηγικό έλεγχο της Ασιατικής ηπείρου.

Το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι αυτό που επιζητείτο δεν ήταν η επιβολή του σχεδίου Αννάν αλλά η αποδέσμευση του Κυπριακού από την Ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, πράγμα που θα πετυχαίνετο απλά και μόνο με τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, όπως και έγινε.

Η διεξαγωγή και μόνο του δημοψηφίσματος νομιμοποίησε τις ανακατατάξεις που πρόκειται να επέλθουν έτσι κι αλλιώς.

Άλλωστε οι Η.Π.Α. και η Βρετανία επανελειμμένα απέδειξαν ότι δεν χρειάζονταν οποιοδήποτε σχέδιο επίλυσης του Κυπριακού ούτε για να εγκαταστήσουν πυρηνικές κεφαλές στην Κύπρο, ούτε στο να χρησιμοποιήσουν τις βάσεις τους για να επιτεθούν στους γείτονες μας, ούτε και στο να πετύχουν διευκολύνσεις για να βομβαρδίσουν το λαό του Ιράκ, διευκολύνσεις τις οποίες η «αντι-ιμπεριαλιστική» κυβέρνηση του Τάσσου Παπαδόπουλου τους προσέφερε απλόχερα, για να κατηγορήσει αργότερα όλους τους αντιπάλους της ως αμερικανόφιλους.

Σε αυτό το θλιβερό σκηνικό έρχεται να προστεθεί και η πληροφορία για το παρασκήνιο που έγινε από την Τουρκία προκειμένου να εξασφαλιστεί το Ρωσικό βέτο στο γνωστό ψήφισμα του ΣΑ του ΟΗΕ, πράγμα που αποδεικνύει ότι και τα Τουρκικά συμφέροντα καλύτερα εξυπηρετούνταν από την απόρριψη του σχεδίου Αννάν από πλευράς Ε/Κ.

Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι τα συμφέροντα όλων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην περιοχή καλύτερα εξυπηρετούνται από μια Κύπρο μοιρασμένη με ένα χρεοκοπημένο κράτος-ανδρείκελο στο βορρά παρά από μια Κύπρο που θα έχει υιοθετήσει το σχέδιο Αννάν και θα έχει ενταχθεί ολόκληρη στην ΕΕ.

            Η ερμηνεία που δίδεται στις διάφορες ενέργειες της ΕΕ υποφέρει και αυτή από  

      τον «αντι-ιμπεριαλισμό» μας. Ερμηνεύουμε τις ξάστερες δηλώσεις των 

      αξιωματούχων της ΕΕ ότι «δεν θα υπάρξει άλλο σχέδιο από αυτό» ως αφόρητη

      και απαράδεχτη πίεση αντί να δεχτούμε το γεγονός ότι η ΕΕ δεν προτίθεται να

      έχει περαιτέρω ενασχόληση με το Κυπριακό, όπως και δεν έχει ασχοληθεί για την

      επίλυση άλλων προβλημάτων εντός Ευρωπαϊκού εδάφους, π.χ. το πρόβλημα

      των Βάσκων στην Ισπανία, την Β. Ιρλανδία, το Γιβραλτάρ, κλπ κλπ.

            Άλλωστε, αν στόχος τους ήταν η επιβολή του Σχεδίου Αννάν, θα μπορούσαν

      κάλλιστα να συνέδεαν την αποδοχή του με την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ.

            Ερμηνεύουμε την πρόθεση της ΕΕ να ανοίξει απ’ ευθείας γραμμές εμπορίου

      και ενίσχυσης των Τουρκοκυπρίων  ως «τιμωρία» των Ελληνοκυπρίων επειδή

      δεν υπέκυψαν στις πιέσεις τους να δεχτούν το σχέδιο Αννάν, καθώς και την

      αναβολή των σχετικών αποφάσεων της ΕΕ ως μεγάλη διπλωματική επιτυχία της

      Κυπριακής κυβέρνησης, μεταβάλλοντας εδώ το σύνδρομο του «αντιιμπερια-

      λισμού» μας σε αυτό του μικρού Δαυίδ που τολμά να αντιταχθεί και τελικώς νικά

      το Γολιάθ!

            Στην διεθνή πολιτική σκακιέρα, όμως, το παραμύθιασμα δεν εξυπηρέτησε

      ποτέ κανένα. Στην πραγματικότητα ούτε για τιμωρία πρόκειται ούτε για

      διπλωματική μας επιτυχία. Απλά, και πολύ λογικά κατά την άποψη μου, η ΕΕ

      αντιλαμβάνεται τους κινδύνους του να εξωθείται στην οικονομική εξαθλίωση η Τ/Κ

      κοινότητα που εδώ και 30 χρόνια ζει απομονωμένη και που σήμερα δικαίως

      αισθάνεται αδικημένη.

      Όσο για τη «διπλωματική μας επιτυχία» να πετύχουμε αναβολή λίγων μηνών στις

      σχετικές αποφάσεις της ΕΕ, το μόνο που «πετυχαίνει» είναι να στέλλει μηνύματα

      εχθρικότητας προς τους Τ/Κ, με τους οποίους θα έπρεπε ήδη να συνομιλούμε για

      το ξεπέρασμα του αδιεξόδου αντί να προσπαθούμε να εμποδίσουμε

      οποιαδήποτε βοήθεια θα τους επιτρέψει να ανασάνουν.