Του Μουσταφά Τσολάκ
Η επίθεση χρυσαυγιτών στις 6/8 στο στέκι της Ένωσης Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής, ξαναέφερε στην επικαιρότητα τη συζήτηση για το κοινό αντιφασιστικό μέτωπο –ειδικά στις περιοχές που κατοικούν μειονότητες– με πρωτοβουλία των δυνάμεων της Αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου.
Κατ’ αρχάς να τονίσουμε πως η επίθεση αυτή δεν είναι η πρώτη, αφού παλιότερα γίνανε σπασίματα ταφοπλακών στα μουσουλμανικά νεκροταφεία, εμπρησμοί των τζαμί στη Ξάνθη και στη Κομοτηνή κα.
Αλλά αυτή η επίθεση είχε ένα σημαντικό χαρακτηριστικό: Πρώτη φορά οι ναζί –ντόπιοι και μεταφερόμενοι– διαδήλωσαν τόσο ανοιχτά και ελεύθερα, σε μια «ευαίσθητη» περιοχή όπως οι Θράκη, με το «κράτος» και την αστυνομία να τους παρακολουθεί με τα χέρια δεμένα.
Κατ’ αρχάς να τονίσουμε πως η επίθεση αυτή δεν είναι η πρώτη, αφού παλιότερα γίνανε σπασίματα ταφοπλακών στα μουσουλμανικά νεκροταφεία, εμπρησμοί των τζαμί στη Ξάνθη και στη Κομοτηνή κα.
Αλλά αυτή η επίθεση είχε ένα σημαντικό χαρακτηριστικό: Πρώτη φορά οι ναζί –ντόπιοι και μεταφερόμενοι– διαδήλωσαν τόσο ανοιχτά και ελεύθερα, σε μια «ευαίσθητη» περιοχή όπως οι Θράκη, με το «κράτος» και την αστυνομία να τους παρακολουθεί με τα χέρια δεμένα.
«Μήνυμα»
Είναι ξεκάθαρο πως στη Θράκη, σ’ ότι αφορά τη τουρκική μειονότητα, δεν κουνιέται φύλλο χωρίς την «άδεια» του κράτους.
Και αν μέχρι σήμερα (αν εξαιρέσουμε το πογκρόμ του 1990 που οι φασίστες ξυλοκόπησαν μειονοτικούς και λεηλάτησαν μαγαζιά μειονοτικών) δεν είχαμε μαχαιρώματα, ξυλοδαρμούς και δολοφονίες μειονοτικών απ’ τους ναζί, ήταν επειδή το ελληνικό κράτος δεν τους άφησε να κινηθούν τόσο άνετα, για να μην έχουμε «εντάσεις» με την Τουρκία.
Με την επίθεση στο στέκι της Ένωσης Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής, λοιπόν, το ελληνικό κράτος, έδωσε ένα «μήνυμα» στη μειονότητα, ώστε «να καθίσουν στ’ αυγά τους» για να μην επαναλαμβάνονται τα γεγονότα του 1990 – ή και ακόμα χειρότερα.
Και το «μήνυμα» αυτό το έδωσε σε μία περίοδο που ο αγώνας της μειονότητας για την αναγνώριση της τουρκικής ταυτότητας είχε πάρει «μια άλλη μορφή» με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που καταδίκαζε την Ελλάδα, επειδή δεν αναγνωρίζει το σύλλογο της Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης… Και απ’ την άλλη, επίσης, είχε αποτύχει και το σενάριο «εξελληνισμού» -πρώτα, και ύστερα του «εκχριστιανισμού»- της μειονότητας, μέσω «πομακοποίησης» τους – αφού η μειονοτικοί «γύρισαν πλάτη» σ’ όλα τα «μορφώματα» του κράτους που είχαν το σκοπό αυτό.
Και αν μέχρι σήμερα (αν εξαιρέσουμε το πογκρόμ του 1990 που οι φασίστες ξυλοκόπησαν μειονοτικούς και λεηλάτησαν μαγαζιά μειονοτικών) δεν είχαμε μαχαιρώματα, ξυλοδαρμούς και δολοφονίες μειονοτικών απ’ τους ναζί, ήταν επειδή το ελληνικό κράτος δεν τους άφησε να κινηθούν τόσο άνετα, για να μην έχουμε «εντάσεις» με την Τουρκία.
Με την επίθεση στο στέκι της Ένωσης Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής, λοιπόν, το ελληνικό κράτος, έδωσε ένα «μήνυμα» στη μειονότητα, ώστε «να καθίσουν στ’ αυγά τους» για να μην επαναλαμβάνονται τα γεγονότα του 1990 – ή και ακόμα χειρότερα.
Και το «μήνυμα» αυτό το έδωσε σε μία περίοδο που ο αγώνας της μειονότητας για την αναγνώριση της τουρκικής ταυτότητας είχε πάρει «μια άλλη μορφή» με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που καταδίκαζε την Ελλάδα, επειδή δεν αναγνωρίζει το σύλλογο της Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης… Και απ’ την άλλη, επίσης, είχε αποτύχει και το σενάριο «εξελληνισμού» -πρώτα, και ύστερα του «εκχριστιανισμού»- της μειονότητας, μέσω «πομακοποίησης» τους – αφού η μειονοτικοί «γύρισαν πλάτη» σ’ όλα τα «μορφώματα» του κράτους που είχαν το σκοπό αυτό.
Οι «εχθροί» μέσα
Δεν είναι καθόλου περίεργο αυτό που συμβαίνει.
Γιατί η Ελλάδα είναι ένα εθνικό κράτος, και τα εθνικά κράτη δεν έχουν ανοχή σε τίποτε διαφορετικό, γιατί έχουν την παράνοια πως ο διαφορετικός (αυτός που δεν ενσωματώνεται με τους υπόλοιπους) είναι και επικίνδυνος.
Εδώ και κάμποσα χρόνια, οι «επικίνδυνοι» για το ελληνικό κράτος, ήταν οι δύο μειονότητες: Η μακεδονική και η τουρκική.
Και το κράτος, ακολούθησε τη γνωστή τακτική: Αφομοίωση τον Μακεδόνων –που είναι χριστιανοί, αλλά όχι Έλληνες- και διωγμός και απέλαση των Τούρκων –που δεν είναι ούτε χριστιανοί, ούτε Έλληνες.
Δεν είναι τυχαίες οι αφαιρέσεις ιθαγενειών (μέσω του άρθρου 19) απ’ τους περίπου 46.000 Τούρκους (που πηγαίνανε να επισκεφτούν τους συγγενείς τους στη Τουρκία) με την αιτιολογία πως «έφυγαν με σκοπό να μην γυρίσουν».
Όπως δεν είναι τυχαίες οι επιστολές στο κράτος, των δημοσιογράφων-ρουφιάνων, που τονίζανε πως «η μοναδική λύση στο μειονοτικό είναι να απελάσουμε όλους και να αφήσουμε 3000, δηλαδή όσοι Έλληνες μείνανε στη Πόλη» (βλ. Τ. Κωστόπουλος, Το «μακεδονικό» της Θράκης).
Γιατί η Ελλάδα είναι ένα εθνικό κράτος, και τα εθνικά κράτη δεν έχουν ανοχή σε τίποτε διαφορετικό, γιατί έχουν την παράνοια πως ο διαφορετικός (αυτός που δεν ενσωματώνεται με τους υπόλοιπους) είναι και επικίνδυνος.
Εδώ και κάμποσα χρόνια, οι «επικίνδυνοι» για το ελληνικό κράτος, ήταν οι δύο μειονότητες: Η μακεδονική και η τουρκική.
Και το κράτος, ακολούθησε τη γνωστή τακτική: Αφομοίωση τον Μακεδόνων –που είναι χριστιανοί, αλλά όχι Έλληνες- και διωγμός και απέλαση των Τούρκων –που δεν είναι ούτε χριστιανοί, ούτε Έλληνες.
Δεν είναι τυχαίες οι αφαιρέσεις ιθαγενειών (μέσω του άρθρου 19) απ’ τους περίπου 46.000 Τούρκους (που πηγαίνανε να επισκεφτούν τους συγγενείς τους στη Τουρκία) με την αιτιολογία πως «έφυγαν με σκοπό να μην γυρίσουν».
Όπως δεν είναι τυχαίες οι επιστολές στο κράτος, των δημοσιογράφων-ρουφιάνων, που τονίζανε πως «η μοναδική λύση στο μειονοτικό είναι να απελάσουμε όλους και να αφήσουμε 3000, δηλαδή όσοι Έλληνες μείνανε στη Πόλη» (βλ. Τ. Κωστόπουλος, Το «μακεδονικό» της Θράκης).
Έρχονται τα χειρότερα
Σήμερα που κατέρρευσε το νεοφιλελεύθερο πολιτικό καθεστώς στην Ελλάδα μαζί με τον δικομματισμό, το «σύστημα» -μέσω τρικομματικής κυβέρνησης- παίζει τα τελευταία του χαρτιά για να πάρει «παράταση ζωής».
Και για να αποσπάσει την προσοχή των εργαζομένων και άλλων καταπιεζόμενων στρωμάτων από τα πραγματικά τους προβλήματα, και να περάσει εύκολα τα νέα μέτρα και τις ιδιωτικοποιήσεις, παίζει το χαρτί της κινδυνολογίας περί έθνους που χάνεται!
Οι τηλεοπτικές εκπομπές που το τελευταίο διάστημα –μετά το μνημόνιο 1– διατυμπανίζανε ότι «η Θράκη χάνεται» και «έρχονται οι γυφτοσκοπιανοί να μας πάρουν τη Μακεδονία μας», ήταν μια προειδοποίηση για μας τους αντιεθνικιστές / αντιρατσιστές να οργανωθούμε και να δημιουργήσουμε τις «ομάδες αυτοάμυνας» μας. Δυστυχώς όμως, δεν πήραμε το «μήνυμα», όπως δεν πήραμε το «μήνυμα» νωρίτερα με το πογκρόμ ενάντια στους μετανάστες.
Και για να αποσπάσει την προσοχή των εργαζομένων και άλλων καταπιεζόμενων στρωμάτων από τα πραγματικά τους προβλήματα, και να περάσει εύκολα τα νέα μέτρα και τις ιδιωτικοποιήσεις, παίζει το χαρτί της κινδυνολογίας περί έθνους που χάνεται!
Οι τηλεοπτικές εκπομπές που το τελευταίο διάστημα –μετά το μνημόνιο 1– διατυμπανίζανε ότι «η Θράκη χάνεται» και «έρχονται οι γυφτοσκοπιανοί να μας πάρουν τη Μακεδονία μας», ήταν μια προειδοποίηση για μας τους αντιεθνικιστές / αντιρατσιστές να οργανωθούμε και να δημιουργήσουμε τις «ομάδες αυτοάμυνας» μας. Δυστυχώς όμως, δεν πήραμε το «μήνυμα», όπως δεν πήραμε το «μήνυμα» νωρίτερα με το πογκρόμ ενάντια στους μετανάστες.
Αντιφασιστικό μέτωπο, τώρα!
Η επίθεση στο στέκι, ήταν μια τελευταία προειδοποίηση.
Τώρα, το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να φτιάξουμε αντιφασιστικά μέτωπα –και ειδικά στις περιοχές που υπάρχουν μειονότητες– και να ενωθούμε για να καταπολεμήσουμε το ρατσισμό, τον εθνικισμό και την φασιστική απειλή.
Και σ’ αυτό το δύσκολο έργο, την πρωτοβουλία πρέπει να την αναλάβουν οι δυνάμεις της Αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου.
Γιατί αν δεν τσακίσουμε τον φασισμό τώρα που είναι νωρίς, αύριο θα είναι πολύ αργά…
Τώρα, το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να φτιάξουμε αντιφασιστικά μέτωπα –και ειδικά στις περιοχές που υπάρχουν μειονότητες– και να ενωθούμε για να καταπολεμήσουμε το ρατσισμό, τον εθνικισμό και την φασιστική απειλή.
Και σ’ αυτό το δύσκολο έργο, την πρωτοβουλία πρέπει να την αναλάβουν οι δυνάμεις της Αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου.
Γιατί αν δεν τσακίσουμε τον φασισμό τώρα που είναι νωρίς, αύριο θα είναι πολύ αργά…
Δημοσιεύτηκε στην δεκαπενθήμερη δίγλωσση εφημερίδα Trakya' nin Sesi (Η Φωνή της Θράκης) στις 14-8-2012.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου