ΑΔΙΚΙΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΤΙΜΩΝ ΣΤΑ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ ΚΤΙΣΜΑΤΑ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ

‘‘ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΚΑΙ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ’’

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΤΙΜΩΝ ΣΤΑ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ ΚΤΙΣΜΑΤΑ

tourkikikinisi@hotmail.com

Κομοτηνή 20/02/2012

Η Τουρκική Μειονοτική Κίνηση για Ανθρώπινα και Μειονοτικά Δικαιώματα είναι υποχρεωμένη να αποκαλύψει στην κοινή γνώμη ένα νέο ρατσιστικό μέτρο που αποδεικνύει ολοκάθαρα τη δυσμενή διακριτική μεταχείριση σε βάρος της μειονότητας της Θράκης, που δυστυχώς για τη νοοτροπία του Έλληνα νομοθέτη εξακολουθεί να παραμένει ομάδα που αποτελείται από πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Αλλιώς είναι δύσκολο να εξηγηθεί η σκληρότητα με την οποία αντιμετωπίζονται οι Τούρκοι Μουσουλμάνοι της Θράκης, που έχουν την ιδιότητα του Έλληνα πολίτη εδώ και πολλές δεκαετίες , σε αντίθεση με την ευνοϊκή και προνομιακή μεταχείριση των παλινοστούντων Ποντίων των οποίων η εθνική καταγωγή και ταυτότητα φαίνεται ότι είναι πολύ πιο αρεστή στο ελληνικό κράτος, και γι αυτό το τελευταίο σπεύδει να μειώσει τα σχετικά πρόστιμα για ανέγερση αυθαιρέτων κατοικιών κατά ογδόντα τοις εκατό, χωρίς δυστυχώς να επεκτείνει τη ρύθμιση αυτή και στους πολίτες που ανήκουν στην τουρκική μουσουλμανική μειονότητα.

Η Τουρκική Μειονοτική Κίνηση τονίζει με έμφαση ότι δεν θεωρεί αντίπαλο της καμία εθνική ή πολιτισμική ομάδα στον ελλαδικό χώρο και ότι σέβεται όλους τους αναξιοπαθούντες συμπολίτες της ασχέτως εθνικότητας καθώς και το δικαίωμα ευμενούς μεταχείρισης όλων των ατόμων που ανήκουν σε ευπαθείς και ευάλωτες πληθυσμιακές κατηγορίες. Δεν μπορεί όμως να μην υπογραμμίσει τη μεγάλη αδικία που υφίσταται με τις νέες αυτές ρυθμίσεις η εξίσου πολύπαθη, αναξιοπαθούσα και ταλαιπωρημένη τουρκική μειονότητα, η οποία, σύμφωνα με την ελληνική και διεθνή νομοθεσία, θα έπρεπε να απολαμβάνει ίσα δικαιώματα, εφόσον συντρέχουν και στο πρόσωπο των δικών της ανθρώπων όλες εκείνες οι συνθήκες που επιτάσσουν τη λήψη ειδικής μέριμνας.

Η Τουρκική Κίνηση επισημαίνει ότι το ελληνικό κράτος έχει ένα λόγο παραπάνω για να θεσπίσει μέτρα ευνοϊκά προς την τουρκική μειονότητα. Ο λόγος αυτός αφορά την επί σειρά ετών (1964 –1996) άσκηση διοικητικών μέτρων εκ μέρους της ελληνικής Πολιτείας σε βάρος της μειονότητας, ανάμεσα στα οποία ήταν και η απαγόρευση ανέγερσης και επισκευής κατοικιών, αποθηκών κλπ, με αποτέλεσμα να αναγκάζονταν οι μειονοτικοί πολίτες να κατασκευάζουν αυθαίρετα προκειμένου να καλύψουν τις βασικές στεγαστικές ανάγκες τους.

Τέλος, οδυνηρή εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι η σχετική τροπολογία που ευνοούσε αποκλειστικά και μόνο τους Πόντιους υποβλήθηκε από βουλευτή της Δημοκρατικής Συμμαχίας (ΔΗΣΥ), ενός κόμματος που από την ίδρυση του είχε λάβει, στα λόγια, θέσεις υποστηρικτικές προς τα δικαιώματα της μειονότητας της Θράκης. Τώρα αποδείχτηκε όμως περίτρανα ότι η φρασεολογία της ΔΗΣΥ ήταν απλώς υποκριτική και δημαγωγική, διότι φάνηκε στην πράξη ότι αδιαφορεί για την αποκατάσταση των αδικιών που έχει υποστεί η μειονότητα και ενδιαφέρεται κι αυτή για τις ψήφους όλων όσοι έχουν την αυταπάτη ότι αποτελούν τους «εθνικά καθαρούς» Έλληνες. Και όπως ξέρουμε στην Ελλάδα καθένας που διεκδικεί εθνική καθαρότητα αποτελεί και δικαιούχο ιδιαίτερων προνομίων.