Πατριωτισμός; Ευχαριστώ, δε θα πάρω!

Του Μουσταφά Τσολάκ*


Σε μια ταινία (Vizontele) του Yılmaz Erdoğan, «η Άγκυρα», έστελνε τηλεόραση σ’ ένα «ξεχασμένο» χωριό της ανατολικής Τουρκίας και ο κοινοτάρχης του χωριού, προσπαθούσε να παρουσιάσει αυτό το «θαύμα» στους πολίτες λέγοντας «Όπως ακούτε τον Zeki Müren στο ραδιόφωνο, τώρα θα τον βλέπετε κιόλας». Και φώναζε ένας πολίτης από κάτω: «Κι αυτός θα μας βλέπει;»

Και εγώ κάθε φορά που με τον α ή β τρόπο προσπαθούν να με πείσουν ότι εφ’ όσον ζω σ’ αυτή τη χώρα, κάτω απ’ την γαλανόλευκη σημαία, πρέπει να αγαπώ την «πατρίδα» μου και να την σέβομαι, ρωτάω: «Αυτή μ’ αγαπάει και με σέβεται;»

Αλήθεια, δεν είναι μαζοχισμός να αγαπάς κάποιον/κάτι και να δίνεις τα πάντα και αυτό να μην έχει ανταπόκριση;

Σας ρωτάω, λοιπόν: Ένας μετανάστης που ήρθε στην Ελλάδα για να γλυτώσει τον θάνατο –από πόλεμο ή πείνα– και βρίσκεται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Κομοτηνής ή της Αμυγδαλέζας, και μάλιστα χωρίς αιτία, μπορεί να αγαπήσει αυτή τη χώρα;

Ή ας πούμε ένας εθνικά Μακεδόνας (ο οποίος είναι «ανύπαρκτος» γι’ αυτό το κράτος) που οι γονείς και οι παππούδες του πολέμησαν για να διώξουνε τους κατακτητές μαζί με τις δυνάμεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και τώρα, πέρα που δεν αναγνωρίζεται με την μακεδονική του ταυτότητα, δεν έχει δικαίωμα μόρφωσης στη μητρική του γλώσσα, γίνεται στόχος των φασιστών κάθε μέρα και «πράκτορα» τον ανεβάζουν «γυφτοσκοπιανό» τον κατεβάζουν, μπορεί να αγαπήσει αυτή τη χώρα;

Η απάντηση είναι: ΟΧΙ.

Έλα όμως που οι «πατριώτες» που προσπαθούν να τους το επιβάλλουν!

Η «σχιζοφρένεια» των «πατριωτών» είναι εδώ: Και θέλουν να σε βιάζουν, να σε κλέβουν, να σου στερούν τα δικαιώματα, και θέλουν να τους αγαπάς. Απ’ τη μια βλέπουν «αόρατους εχθρούς» που θέλουν «να κατακτήσουν την Ελλαδίτσα μας» και απ’ την άλλη μιλάνε για καλές σχέσεις με τους γείτονες. Απ’ τη μια μας μιλάνε για ανθρώπινα δικαιώματα, απ’ την άλλη βλέπουν «τζιχαντιστές» στα αθώα πρόσωπα των κολασμένων στη Γη προσφύγων και τους συμπεριφέρονται σαν σκουπίδια.

Και όχι μόνο…

Και το χειρότερο είναι να είσαι «αριστερός» και «πατριώτης» ταυτόχρονα και να χάνεις την μπάλα: Απ’ τη μια να μιλάς για αυτοκτονίες από οικονομική κρίση και τον λαό που του ρούφηξαν το αίμα… απ’ την άλλη να θες και ο λαός αυτός να συνεχίζει να πληρώνει φόρους γιατί «είναι πατριωτικό καθήκον». Κι αυτό την ώρα που δεν τα βάζεις με την «δική σου» αστική τάξη και δεν φορολογείς το μεγάλο κεφάλαιο.

Παρεμπιπτόντως ένα άλλο κακό με τον «πατριωτισμό» είναι πως σε αποβλακώνει: σε κάνει να υπερεκτιμάς τον εαυτό σου και να υποτιμάς τη νοημοσύνη του άλλου. Και αρχίζεις τα «νταηλίκια» και απειλείς ρατσιστικά… αλλά αυτή είναι μια άλλη κουβέντα.

Εμείς, λοιπόν, τον «πατριωτισμό» κάποιων που θέλουν να μας τον σερβίρουνε δε θα τον πάρουμε.

Δε θέλουμε να είμαστε «Έλληνες και περήφανοι» (που εγώ δεν είμαι καν Έλληνας) και να δουλεύουμε με μισθούς πείνας και να πληρώνουμε και φόρους από πάνω… αλλά να είμαστε ίσοι πολίτες μιας ανεξάρτητης, δημοκρατικής χώρας που σέβεται τους πολίτες της, ανεξαρτήτως εθνικής-θρησκευτικής-πολιτιστικής καταγωγής, μόνο και μόνο επειδή είναι άνθρωποι και τους παρέχει όλα τα δημοκρατικά και ανθρώπινα δικαιώματά τους!

Όταν γίνει αυτό, ευχαρίστως, να πληρώνουμε και φόρους, να αγαπάμε και τη χώρα αυτή… Μέχρι τότε, κάποιοι, τον «πατριωτισμό» τους, τις σημαίες τους και την υπερηφάνεια τους ας τη πάρουν και να τη βάλουν εκεί που αξίζει… στο χρονοντούλαπο τις ιστορίας!



* Ο Μουσταφά Τσολάκ είναι εκδότης της δεκαπενθήμερης δίγλωσσης εφημερίδας της Θράκης «Barikat».


http://paratiritis-news.gr/detailed_article.php?id=172215&categoryid=15