Η ακροδεξιά τρομοκρατία στην Ελλάδα στη μεταπολίτευση

Ο στενός συνεργάτης του ακροδεξιού Σαμαρά, ο Φαήλος Κρανηδιώτης – το φασιστοειδές που έδωσε το παρόν στην κηδεία του χουντικού Νίκου Ντερτιλή– υποστήριξε πως μετά τη μεταπολίτευση, «η τρομοκρατία αποτελεί μονοπώλιο της λεγόμενης επαναστατικής αριστεράς» και πως «δεν υπάρχει ακροδεξιά τρομοκρατία» μετά τη μεταπολίτευση.

Ας θυμηθούμε λοιπόν κάποια γεγονότα.

Τσεκούρια, βόμβες, μαχαίρια και δε συμμαζεύεται…

Η λίστα με την ακροδεξιά τρομοκρατία είναι τόσο μεγάλη, που δεν χωράει σ’ ένα άρθρο: Από βόμβα στον κινηματογράφο ΕΛΛΗ (11-03-1978) όπου τραυματίστηκαν 18 άνθρωποι –και ένας απ’ αυτούς έχασε τα δυο του πόδια–μέχρι και επιθέσεις στο Στέκι Μεταναστών στα Εξάρχεια (05-06-2012).

Εμείς θα αναφερθούμε σε κάποια συγκεκριμένα…

- Στις 31 Ιουλίου 1978, ανακοινώθηκε η σύλληψή του Νίκου Μιχαλολιάκου μαζί με άλλους για σειρά βομβιστικών ενεργειών στην Αθήνα, ενώ ταυτόχρονα καθαιρέθηκε από το βαθμό του αξιωματικού των ειδικών δυνάμεων. Αρχικά παραπέμφθηκε στον ανακριτή για παράβαση του νόμου 774/78 "περί καταστολής της τρομοκρατίας" σε βαθμό κακουργήματος. Με βούλευμα του δικαστικού συμβουλίου παραπέμφθηκε στο πενταμελές εφετείο για παράβαση του νόμου 495/76 "περί όπλων και εκρηκτικών υλών" ως ένοχος για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση μαζί με τους Α. Καλέντζη, Α. Πρωτοπαπά, Θ. Παπουτσά, Λ. Παξινόπουλο, Ν. Τσάμη, Ι. Γιαννόπουλο και "συντονιστή" τον λοχαγό Τζαβέλα. Μετά από μετατροπή της κατηγορίας σε πλημμέλημα, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 13 μηνών.

- Στις 12 Μαΐου 1985 ο Μάκης Βορίδης μαζί με τους ομοϊδεάτες του από τη Νεολαία ΕΠΕΝ, επιτίθενται κατά αντιεξουσιαστών. Οι αντιεξουσιαστές διαδήλωναν στο κέντρο της Αθήνας σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους πολιορκούμενους στο Χημείο συντρόφους τους. Στη στήλη «Ιός» της εφημερίδας Ελευθεροτυπία στις 9 Ιουνίου 2002 δημοσιεύτηκε φωτογραφία στην οποία διακρίνεται ο Μάκης Βορίδης κρατώντας αυτοσχέδιο τσεκούρι μαζί με οπλισμένους ομοϊδεάτες του.

- Στις 8.01.1991, στην Πάτρα, στελέχη της ΟΝΝΕΔ Πάτρας, με επικεφαλής τον τοπικό πρόεδρο της οργάνωσης Ιωάννη Καλαμπόκα, επιτίθενται οπλισμένοι κατά των μαθητών στην κατάληψη του Πολυκλαδικού Λυκείου, χωρίς όμως να επιτύχουν να διώξουν τους νέους. Το βράδυ, ομάδα καθηγητών και γονέων επιχειρεί να μπει στο κτίριο. Με το άνοιγμα της πόρτας τα μέλη της ΟΝΝΕΔ επιτίθενται στον κόσμο με σιδερολοστούς, καδρόνια και τσιμεντόλιθους. Ο καθηγητής μαθηματικών και μέλος του Εργατικού Αντι-ιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ) Νίκος Τεμπονέρας, πέφτει θανάσιμα τραυματισμένος, με ανοιγμένο το κρανίο από το σιδερολοστό του Ι.Καλαμπόκα. Μεταφέρεται στο νοσοκομείο κλινικά νεκρός και το πρωί της 09.01.1991 παύουν όλες οι ζωτικές λειτουργίες του.

- Τον Ιούνη του 1998, δολοφονική επίθεση στον Δημήτρη Κουσουρή, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΦΕΕ, από τα μέλη Χρυσής Αυγής, με επικεφαλή τον Αντώνη Ανδρουτσόπουλο (με ψευδώνυμο «Περίανδρος»).

- 24 Φλεβάρη 2009, επίθεση με χειροβομβίδα στα γραφεία του «Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα».

Και η λίστα συνεχίζει με παρόμοιες ενέργειες κατά αριστερών, δημοκρατών, μεταναστών κλπ.

Όσον αφορά τη Θράκη… και τη μειονότητα

Η Θράκη είναι ίσως η πρώτη περιοχή που έζησε την ακροδεξιά τρομοκρατία αμέσως μετά τη πτώση της χούντας,με το Κυπριακό. Την επόμενη μέρα της επέμβασης της Τουρκίας στην Κύπρο, συγκεκριμένοι παρακρατικοί ακροδεξιοί χαφιέδες, στην Κομοτηνή και στην Ξάνθη, άρχισαν να κυνηγάνε και να δέρνουν γυναίκες που φορούσαν μαντίλα, χοτζάδες με το σαρίκι αλλά κι όλους όσοι τολμούσαν να μιλήσουν την τουρκική γλώσσα στους δρόμους.

Ακολούθησε το πογκρόμ κατά της τουρκικής μειονότητας, στις 29 Γενάρη του 1990, κατά το οποίο λεηλατήθηκαν εκατοντάδες μαγαζιά μειονοτικών στην Κομοτηνή. Να τονίσουμε πως τότε Υπουργός Εξωτερικών ήταν ο ακροδεξιός Αντώνης Σαμαράς, που μια μέρα πριν το πογκρόμ βρισκόταν στην Κομοτηνή και πολλοί πιστεύουν πως ήταν ο οργανωτής του.

Και η τελευταία μεγάλη ακροδεξιά τρομοκρατία κατά των Τούρκων της Θράκης, έγινε το 1996 με τα γεγονότα στα Ίμια (Κάρντακ). Λεηλατήθηκαν πάλι δεκάδες μαγαζιά και καφενεία στις γειτονιές που κατοικούν κατά πλειοψηφία οι Τούρκοι, χτυπήθηκαν γυναίκες και ηλικιωμένοι στους δρόμους.

Σήμερα

Συνεχίζονται τρομοκρατικές μοτοπορείες χρυσαυγιτών στα μειονοτικά χώρια… Συνεχίζονται σπασίματα ταφοπλακών, οι εμπρησμοί των τζαμί κτλ. Η ακροδεξιά τρομοκρατία συνεχίζεται και σήμερα. Γίνονται επιθέσεις κατάτων μεταναστών, μειονοτικών, αριστερών, αντιεξουσιαστών καθημερινά.

Και το τραγικό είναι ότι οι μαχαιροβγάλτες, ο τσεκουράτοι, οι οργανωτές των πογκρόμ, είναι στη βουλή, και όχι εκεί που ανήκουν, δηλαδή στη φυλακή.

Τι είχε συμβεί στις 29-01-1990

Στις 29 Γενάρη του 1988, έγινε η μεγαλύτερη διαδήλωση στην ιστορία της μειονότητας στην Κομοτηνή.

Μετά την απόφαση του δικαστηρίου πως δεν υπάρχουν Τούρκοι στην Θράκη, οπότε δεν μπορεί να υπάρχουν και σύλλογοι με ονομασία «τουρκικός-η», χιλιάδες κόσμος διαδήλωσε φωνάζοντας «Είμαστε Τούρκοι». Η αστυνομία είχε κλείσει τους δρόμους για να μην κατεβαίνουν διαδηλωτές απ’ τα γύρω χωριά στο κέντρο της Κομοτηνής. Ξυλοκοπήθηκαν και τραυματίστηκαν πολλά άτομα, είχαμε και αρκετές συλλήψεις.

Δύο χρόνια μετά, οι μειονοτικοί είχαν πάρει απόφαση να κάνουν μια θρησκευτική τελετή (μεβλίτ) για την επέτειο της «εξέγερσης» του ’88, ενώ ο Μητροπολίτης καλούσε σε αντιδιαδήλωση.

Δύο μέρες πριν το πογκρόμ, ένας σχιζοφρενής μειονοτικός, στο Νοσοκομείο της Κομοτηνής, χτύπησε με σκαμπό έναν χριστιανό - εν ονόματι Σολακίδης. (Εδώ πρέπει να τονίσω πως ο μειονοτικός μετά βρέθηκε κρεμασμένος στο κρατητήριο της αστυνομίας!!!)

Στις 29 Γενάρη του 1990, αφού πρώτα το πρωί –οργανωμένα– είχαν μεταφερθεί άτομα από Καβάλα, Ξάνθη, Αλεξανδρούπολη κλπ, με τα λεωφορεία, ο τοπικός τύπος, άρχισε να μεταδίδει ειδήσεις πως «ο κ. Σολακίδης που είχε χτυπηθεί από πράκτορα του Αχμέτ Σαδίκ (ανεξάρτητος μειονοτικός βουλευτής της Ροδόπης), έχει πεθάνει» - ενώ θα πέθαινε μετά από 5 ημέρες…

Μαζεύτηκε λοιπόν το οργανωμένο παρακράτος και άρχισε να λεηλατεί τα μαγαζιά μειονοτικών (ενώ οι Έλληνες για να μην λεηλατηθούν τα δικά τους μαγαζιά, είχαν κρεμάσει χαρτιά πως το μαγαζί είναι «ελληνικό»), να δέρνουν όποιον μειονοτικό βρουν μπροστά τους κλπ.

Είχανε γράψει στους τοίχους, πως αυτό το πογκρόμ, είναι η απάντηση στο πογκρόμ του ’55 που είχε γίνει στην Ιστανμπούλ, ενάντια στους Έλληνες.

Μουσταφά ΤΣΟΛΑΚ

Περιοδικό"Απελάστε το Ρατσισμό", τ.8, Μάρτης 2013