ANAKOINΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗΣ
ΚΙΝΗΣΗΣ
Πέρασαν ήδη 10 χρόνια από
την εποχή που το πολιτικό σύστημα της χώρας είχε προσπαθήσει να εξοντώσει
πολιτικά το Νάσο Θεοδωρίδη, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι αιρετικές
απόψεις σε τομείς όπως τα λεγόμενα εθνικά θέματα δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές στην
Ελλάδα και όσοι τις εκφράζουν θα πρέπει να διαπομπεύονται.
Μόλις ο Νάσος Θεοδωρίδης,
στέλεχος του Τομέα Δικαιωμάτων τότε του ΣΥΡΙΖΑ και εκπρόσωπος του κόμματος στην
κρατική Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων (ΕΕΔΑ) έγραψε ανάρτηση με αφορμή την επέτειο
των Ιμίων/ Καρντάκ, ένα λυσσασμένο τσουνάμι εθνικιστικών αντιδράσεων ξέσπασε
εναντίον του.
Πρώτη και καλύτερη η Ν.Δ.
έβγαλε δελτίο Τύπου με το οποίο καλούσε τον Τσίπρα να πάρει θέση για τις
"εθνοπροδοτικές" απόψεις του Νάσου Θεοδωρίδη. Φοβισμένος ο τότε
αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μην τυχόν και χάσει ψηφαλάκια που θα του
στερήσουν την καρέκλα της εξουσίας στην οποία πλησίαζε καλπάζοντας εκείνη την
εποχή, με μια κατάπτυστη ανακοίνωση που υπέγραφε ο Πάνος Σκουρλέτης, εκπρόσωπος
Τύπου, δήλωνε ότι εφεξής ο Νάσος Θεοδωρίδης δεν μπορεί να εκπροσωπεί το κόμμα
στην Εθνική Επιτροπή.
Για να γίνει αντιληπτή η πραξικοπηματική
αυτή ενέργεια του ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να τονιστεί ότι η Εθνική Επιτροπή
Δικαιωμάτων δεν έχει καμία αρμοδιότητα σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και
ασχολείται μόνο με ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οπότε δια της κίνησης αυτής
απαξιωνόταν η προσφορά του Νάσου Θεοδωρίδη σε έναν τομέα στον οποίον ακόμη και
οι χειρότερο εχθροί του δεν μπορούν να αρνηθούν ότι είχε συνεισφέρει
αποτελεσματικά΄.
Τα πράγματα όμως δεν
εξελίχθηκαν όπως τα είχε σκεφτεί η γραφειοκρατία της Κουμουνδούρου. Ένα κύμα
υποστήριξης του Νάσου Θεοδωρίδη - εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ- είχε ως αποτέλεσμα η
συντριπτική πλειονότητα των μελών του Τομέα Δικαιωμάτων του κόμματος να μην
κάνει αποδεκτή την απόφαση του Προέδρου και να αρνηθεί να προτείνει άλλο όνομα
για αντικατάσταση του Νάσου Θεοδωρίδη, γεγονός που προκάλεσε και την οργή του μετέπειτα προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση, η οποία έγινε ακόμη μεγαλύτερη όταν ο Νάσος
Θεοδωρίδης αρνήθηκε να τον συναντήσει, καθώς ήταν σίγουρο ότι ετοιμαζόταν
μπούλινγκ εναντίον του, δηλώνοντας μάλιστα "εγώ δεν θα διευκολύνω τον
Τσίπρα, παραιτούμενος". Το αποτέλεσμα ήταν ότι το πραξικόπημα δεν πέρασε
και ότι μέχρι τη λήξη της θητείας του στην ΕΕΔΑ ο Νάσος Θεοδωρίδης παρέμεινε
στη θέση του, γεγονός που αποδεικνύει τη μεγάλη εμπιστοσύνη που είχε προς το
πρόσωπο του ένα τεράστιο στελεχιακό αλλά και επιστημονικό δυναμικό.
Γι’ αυτό, τον Ιούλιο του
2013, σε νέα ανακοίνωση της η ΝΔ αναφέρει ότι ο κ. Θεοδωρίδης συνεχίζει να αρθρογραφεί
σε «κομματική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ» υπογράφοντας με την ιδιότητα «η οποία του
έχει δήθεν στερηθεί από τον αρχηγό και φίλο του Αλέξη Τσίπρα ο οποίος τον
διόρισε στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με προσωπική του υπογραφή».
«Υποτίθεται ότι ο κ. Τσίπρας τον έχει αποπέμψει από το Τμήμα Δικαιωμάτων του
ΣΥΡΙΖΑ, επειδή “οι προσωπικές του απόψεις δεν απηχούν τις συλλογικές απόψεις
του ΣΥΡΙΖΑ”. Οι απόψεις του κ. Θεοδωρίδη δεν είναι προσωπικές αλλά του ΣΥΡΙΖΑ»,
σημειώνει στην ανακοίνωσή της η ΝΔ και αναφέρει συγκεκριμένες τοποθετήσεις του
αρθρογράφου για μία σειρά από θέματα.
«Ο υπέρμαχος των κουκουλοφόρων που έκαιγαν την
Αθήνα και των καταλήψεων του τύπου «Βίλα Αμαλία», ο «διανοούμενος» που αποκαλεί
«εθνικιστικό μύθο» την Επανάσταση του 1821 και κατηγορεί τους Πόντιους πως οι
ίδιοι προκάλεσαν τη γενοκτονία τους, ο «διεθνιστής» που «χαρίζει» τα Ίμια στους
Τούρκους αποκαλώντας τα «Καρντάκ» και ζητά να χρησιμοποιείται η «μακεδονική»
γλώσσα στα ελληνικά δικαστήρια, ο «ιδεολόγος» που φωτογραφίζεται υπερήφανα με
αφίσες που απαιτούν αναγνώριση της «μακεδονικής» και «τουρκικής» μειονότητας, ο
Νάσος Θεοδωρίδης, συνεχίζει να αρθρογραφεί στην Αυγή», υπογραμμίζει η ΝΔ.
Τελικά, ο Νάσος
Θεοδωρίδης έφυγε αυτοβούλως (μαζί με πολύ κόσμο) από το συγκεκριμένο κόμμα το 2015,
όταν το τελευταίο ψήφισε το τρίτο μνημόνιο, καταπατώντας κάθε αρχές και αξίες
στις οποίες είχε οικοδομηθεί ως πολιτικός οργανισμός.
Το συμπέρασμα είναι ότι η
ανάγκη για αγώνα ενάντια στον εθνικισμό μπορεί να προκύψει ανά πάσα στιγμή στην
καθημερινότητα του βίου μας, και πρέπει να είμαστε έτοιμοι να τον δώσουμε με
σθεναρό τρόπο, πείσμα, επιμονή και αφοσίωση στα πιστεύω μας.
ΟΙ
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑΣΟΥ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ / ΚΑΡΝΤΑΚ :
Το 1947 παραχωρήθηκαν
στην Ελλάδα τα 13 μεγαλύτερα νησιά των Δωδεκανήσων τα οποία αναφέρονται
ονομαστικά και το Καστελόριζο, «των κατεχομένων νυν υπό της Ιταλίας και (μόνο)
των νησίδων των εξ αυτών ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΩΝ». Όμως είναι αδιευκρίνιστο το καθεστώς σε
μια σειρά βραχονησίδες από τις 270 που υπάρχουν στην περιοχή, και κυρίως όσες
βρίσκονται ανάμεσα στα μεγάλα νησιά της Δωδεκανήσου και στην απέναντι ακτή. Τα
Ίμια/ Καρντάκ είναι μια τέτοια περίπτωση καθώς βρίσκονται στο όριο της
Συνθήκης. Απέχουν από τα τούρκικα παράλια 3,65 μίλια Από την άλλη απέχουν 5,5 μίλα από την Κάλυμνο
ώστε δεν μπορούν να θεωρούνται ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ «εξαρτώμενες» ή «παρακείμενες»
βραχονησίδες.
H Συνθήκη της Λωζάνης
παραχωρεί στην Ελλάδα πολύ αόριστα ΜΟΝΟ τις νησίδες που είναι «παρακείμενες»
στα ρητά κατονομαζόμενα μεγάλα νησιά. Η ασάφεια ήταν ενδεικτική. Τότε καμιά
χώρα δεν ενδιαφερόταν για ξερόβραχα. Οι έννοιες της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ
προέκυψαν πολύ αργότερα (1957, 1982). Εύγλωττη είναι η περίπτωση των Ιμίων /
Καρντάκ, δηλαδή δυο βράχων που τον χειμώνα βρέχονται ολόκληροι από τα κύματα.
Δεν μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη ζωή και δεν κατονομάζονται ρητά σε καμία
συνθήκη (εκτός από το ιταλοτουρκικό Πρωτόκολλο του 1932, που όμως δεν
επικυρώθηκε ποτέ). Ακριβώς επειδή δεν ενδιέφεραν κανέναν μέχρι το 1995. Για του
λόγου το αληθές, ελληνικός νόμος του 1957 παραχωρούσε όλες τις γειτονικές
βραχονησίδες στο δήμο της Καλύμνου χωρίς να αναφέρεται καθόλου στα Ίμια.
Στην περίπτωση των
Ιμίων/Καρντάκ έχουμε τον ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ...Διότι το
να λογίζεται ως «εθνικό έδαφος» ένα κομμάτι γης που δεν πάτησε ποτέ του
άνθρωπος παρά μόνο ψάρια και γλάροι είναι τόσο παράλογο που καταντά γελοίο.
Διότι η κάθε χώρα είναι σε τελική ανάλυση ένα σύνολο ανθρώπων. Εκτός βεβαίως,
αν κάποιος ταυτίζει το εθνικό δίκαιο με τις ΑΟΖ και τις μπίζνες του Λάτση, του
Βαρδινογιάννη και του Μπόμπολα. Τότε όμως να αφήσει κάτω τις σημαίες και να
πάει να σηκώσει στα Ίμια τις φωτογραφίες των Ελλήνων καπιταλιστών και να κάτσει
να τις υπερασπίσει όπως μπορεί και από όποιους θέλει.
Πρέπει να σταματήσουν εδώ
και τώρα οι αναχαιτίσεις αεροπλάνων που κοστίζουν ζωές και χρήμα, να
απεμποληθεί η παράλογη αξίωση της επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια
και να ξεκινήσουν απευθείας διαπραγματεύσεις για όλα τα ζητήματα ώστε να λυθούν
οι διαφορές με συμβιβασμούς και αμοιβαίες υποχωρήσεις.
Κατά τη γνώμη μου, η
κρίση στα Ίμια / Καρντάκ δεν έπεσε από τον ουρανό εκείνη τη νύχτα...Ήταν
αποτέλεσμα της φιλοπόλεμης τακτικής του Έλληνα υπουργού Αρσένη και του ναυάρχου
Λυμπέρη.....Και σε κάθε περίπτωση, ΚΑΛΩΣ δεν έγινε πόλεμος τότε...Δεν υπάρχει
καλός και κακός πόλεμος...Όλοι οι πόλεμοι είναι κακοί γιατί έχουν τραγικές
συνέπειες....Υπάρχουν άλλες μη βίαιες μέθοδοι αντίστασης....Άρα, ήρωες δεν
είναι όσοι σκοτώθηκαν εκεί, αλλά όσοι αρνούνται να συμμετέχουν σε κάθε
πόλεμο....Από το διαίρει και βασίλευε της ελληνικής και τουρκικής άρχουσας
τάξης, και του δυτικού ιμπεριαλισμού, χαμένοι είναι οι εργαζόμενοι, είτε Έλληνες
είτε Tούρκοι,
που δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν αναμεταξύ τους.
Τα σχετικά links από δημοσιεύματα των ΜΜΕ.
https://www.capital.gr/epikairotita/1725253/stelexos-tou-suriza-apokalei-ta-imia-karntak
https://thecaller.gr/callers-choice/tsipras-theodoridis/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου